Verhuizen

 

Nico zit heel sip op een kist in zijn slaapkamer. En weet je waarom? Omdat hij met zijn ouders gaat verhuizen naar een andere stad.

"Nico, heb je je speelgoed al in de kist gedaan?" vraagt vader, "want de verhuiswagen komt er zo aan". "Nee", zegt Nico boos. "Ik wil helemaal niet verhuizen. Ik vind het hier toch véél leuker dan in het nieuwe huis!"

Vader loopt naar hem toe. "He, jongen niet zo boos zijn, dat helpt niets, want we moeten toch verhuizen. Mama en ik vonden het hier ook fijn om te wonen, maar nu heb ik weer werk in een andere stad. En daar zijn we heel blij mee, want dan krijgen we meer entjes en kunnen we ook eens een keer naar de dierentuin en naar het grote zwembad en lekkere ijsjes eten."
"Ja", zegt Nico, "dat is ook wel fijn, maar nu zie ik mijn vriendjes nooit meer."
"Je zult je vriendjes heus nog wel eens zien en misschien mag je wel eens bij hun logeren, dat is toch ook leuk? En je kunt ze altijd een brief schrijven en bellen," zegt vader.

"Kom maar, dan help ik jou met inpakken. En zal ik jou iets verklappen? In het nieuwe huis krijg je een mooie kamer met behang waar allemaal auto's op staan." "O papa, dat wilde ik altijd al graag hebben," zegt Nico blij. "En maak je dan ook een plank boven mijn bed, waar ik mijn eigen auto's op kan zetten?" "Ja, dat beloof ik je en dan gaan we nu de kist inpakken."

Nico en zijn vader zijn al ijverig bezig. De tijd gaat zo snel, dat moeder roept: "De verhuiswagen is er al."
Al gauw is alles ingepakt in de grote vrachtwagen en is het tijd om afscheid te nemen van iedereen. Alle vriendjes van Nico zijn er ook. Ze beloven elkaar vaak te schrijven en te bellen en dat ze vaak bij elkaar komen logeren. Dan gaat Nico toch een beetje bedroeft in de auto zitten, ze toeteren en zwaaien naar iedereen en rijden achter de verhuiswagen aan. Nico voelt een traan over zijn wangen rollen. Vader en moeder zijn druk aan het praten en hebben het niet gezien. Dan begint Nico te fantaseren over hun nieuwe huis.

Na een hele tijd rijden komen ze dan eindelijk bij hun nieuwe huis aan. Ze helpen de verhuismannen met uitpakken en zetten de spullen op hun nieuwe plaats. Nico rent als eerst naar boven naar zijn nieuwe slaapkamer. Hij doet de deur open en kijkt zijn ogen uit. Hij heeft inderdaad mooie auto's op zijn behang en een compleet nieuw bed en de plank die papa beloofd heeft hangt al boven zijn bed. En als verrassing staat daar een mooie nieuwe auto te blinken. Blij verrast holt hij naar beneden en roept: "Lieve papa en mama, ik heb de mooiste kamer van de hele wereld!" "Wij zijn blij dat jij je kamer zo mooi vind," zegt zijn moeder.

"Rinng, rinng," de voorbel gaat. "Goh, wie zou dat zijn," zegt moeder, "ik kijk wel even".
Even later komt ze terug met een vrouw. "Goedemiddag, ik ben jullie nieuwe buurvrouw Dora. En ik dacht dat jullie misschien wel zin in koffie hebben. En jij," zegt de buurvrouw tegen Nico, "lust zeker wel een glas limonade." Nou ze hebben allemaal dorst gekregen van het reizen en gaan met buurvrouw Dora mee. En weet je wat zo leuk is. De buurvrouw heeft een zoon Tim, die even oud is als Nico en ze zijn nu al dikke vrienden geworden, want Tim is net zo gek van auto's als Nico en samen zijn ze naar Tim's kamer om te spelen.
Nu heeft Nico er al één nieuwe vriend bij en er zullen er nog véél meer komen.
Eigelijk vind Nico verhuizen best wel fijn.