Eric

 

Eric is twee jaar en zit nog niet op school of op de crèche. Hij speelt altijd graag buiten, maar hij mag alleen in de tuin spelen, want voor zijn huis is een drukke gevaarlijke weg.
Daarom heeft zijn vader een hek met een poortje gemaakt. Eric kan het poortje niet open maken en kan er dus ook niet uit.

Vandaag speelt Eric ook weer buiten, want het is mooi weer. "Hallo", zegt de postbode tegen hem, "mag je vandaag ook weer buiten spelen?" "Ja ikke buitenspelen", zegt Eric. De postbode doet het hekje open om een paar brieven in de brievenbus te doen en gaat weer weg. Eric loopt hem achterna en zwaait de postbode uit. "Daag".

Ojee, wat is dat, het poortje is nog open. Eric ziet het en loopt het poortje uit. Hij loopt steeds verder van huis. Hij ziet van alles: "Oh brrm auto, da vogeltje". En Eric stapt er naar toe, maar dan vliegt de vogel van schrik weg. Eric kijkt een beetje beteuterd om zich heen. "Daar eendjes", zegt hij dan blij en loopt naar de eentjes. Maar Eric loopt zo hard naar de eendjes toe, dat ze bang worden en het water in gaan. Eric loopt er nog steeds achteraan en dan ..... PLONS!
Oh Eric ligt in de vijver en kan helemaal niet zwemmen! Eric voelt zich koud worden en  het is helemaal donker om hem heen. Hij vind het heel eng, maar hij kan niet gillen. Dan hoort hij een plons en voelt een arm om hem heen, die hem meeneemt en al snel ligt hij in het gras naast de vijver. Opgelucht haalt Eric adem en begint te huilen.
Oh domme domme Eric", zegt zijn vader. "Jij bent in het water gevallen, gelukkig zag ik het nog net op tijd, anders waren mama en ik nu heel verdrietig geweest. "Papa" snikt Eric "ikke heel bang en koud hebbe". "Stil maar ventje, het is allemaal voorbij". Zijn vader rolt hem in een warme deken en neemt hem op zijn arm mee naar huis.

Daar komt moeder ook aan gerent. "Oh gelukkig dat je terug bent, we waren zo ongerust", zegt ze opgelucht en geeft hem een dikke knuffel.
En samen brengen ze Eric naar boven, want zijn kleren zijn kletsnat en Eric is toch wel heel moe geworden van het griezelige avontuur. Mama trekt zijn kleren uit en doet hem zijn pyjama aan en stopt Eric lekker onder z'n dekbed, voordat hij ziek wordt.
En Eric loopt nooit zomaar alleen het hekje uit, want hij was toch wel heel erg bang. Papa en mama hebben nog even tegen de postbode gezegd dat hij voortaan het hekje goed moet sluiten., hij heeft beloofd het nooit meer te zullen vergeten.